Оголена до лебедова свян

Посветено

Зазидах си последен къс  душа.
Във дъното на чашата, зазидах.
Оголена до лебедова свян
намирам себе си, и теб намирам,

но само там, от друга страна ,
във другата си трезва половина,
където стогодишните вина
под лунните проблясъци отпивам,

където свой и чужд и непознат
откъртва по сълза и подозира,
че външно съм досущ като скала,
а в себе си като разплакан изгрев.

0 коментара:

Публикуване на коментар