Зазидах си последен къс душа.
Във
дъното на чашата, зазидах.
Оголена
до лебедова свян
намирам
себе си, и теб намирам,
но само
там, от друга страна ,
във
другата си трезва половина,
където
стогодишните вина
под
лунните проблясъци отпивам,
където
свой и чужд и непознат
откъртва
по сълза и подозира,
че
външно съм досущ като скала,
а в
себе си като разплакан изгрев.
0 коментара:
Публикуване на коментар